باز صبح است صدای تو شنیدن دارد
مست آغوش توام ، پرده کشیدن دارد


تا ندانند که مستانه تمام دیشب
آنچه دیدیم ، نبینند که دیدن دارد


نا به هنگام خروس سحری می خواند
این چه وقت است که شب، قصد پریدن دارد؟


پشت کردی به شکایت که چرا روز آمد
دیدن قهر تو انگشت گزیدن دارد


قهر و ناز تو به صد جان و جهان می ارزد
ناز وقتی که گران است ، خریدن دارد


مرد کارآمد اگر هیچ ندارد امّا
به هوای تو سر و پای دویدن دارد


روز تا آمدن شب ننشیند از پای
گرچه گهگاه کمی دیر رسیدن دارد


دیر یا زود؛ شبِ منتظر از راه رسید
پرده بر دار که این پرده دریدن دارد


حرف دیشب همه از تلخی تنهایی بود
آنچه دیشب نچشیدیم ، چشیدن دارد


بوسه آغاز تمنای تن بی تاب است
(بی نشان) هم عطش بوسه، شدیداً دارد